Έτσι που κόβουμε λωρίδες τον καιρό μας
έτσι που τον ζυγίζουμε, τον φτιασιδώνουμε
στερημένοι εκπλήξεων,
θεατές κι αγοραστές
-περίφημοι σε τέτοιες ασχολίες-
έτσι που χαράζουμε νου κι αισθήσεις
ό,τι μας πέφτει κατακέφαλα
μας αξίζει και με το παραπάνω

Έτσι που φερόμαστε σ’ αγαπημένους κι αγνώστους
που λαχταρούμε ό,τι δεν θέλουμε
να φτάσουμε με κόπο
που ξανανοίγουμε πληγές
για να ‘χουμε να δένουμε

Έτσι δηλαδή, που καθόμαστε
σαν ασκητές της πλαδαρότητας,
καθιστοί θα φύγουμε
κι αμάγευτοι

Ιούνιος 1996