307
Οι αλυσίδες που μας δένουν πιό σφιχτά
είναι οι αλυσίδες που έχουμε σπάσει.

403
το βαθύ, Όταν το δείς σε βάθος, είναι επιφάνεια.

370
ο φόβος μήπως είμαστε ο εαυτός μας μας φέρνει,
σχεδόν πάντα μπροστά στον καθρέφτη.

173
σε βεβαιότητες φτάνει κανείς μόνο πεζοπορώντας.

145
Ο,τι δεν μπορει να υπάρξει ,είναι σχεδόν πάντα
αποδοκιμασία για ό,τι μπορεί να υπάρξει.

137
Ο,τι δεν εξημερώνεται στον άνθρωπο ,δεν είναι το κακό
που έχει μέσα του είναι το καλό.

83
Οποιος δεν κατοικεί μόνο σ΄αυτή τη γη,
δεν την πολυχρειάζεται αυτή τη γή.

Αντόνιο Πόρτσια
Voces
μετάφραση Ε.Χ Γονατάς
εκδ.στιγμή

##Ο Αντόνιο Πόρτσια γεννήθηκε το 1886 στην Καλαβρία όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Πολύ νέος μετανάστευσε στην Αργεντινή και εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Αιρες μέχρι το θανατό του το 1968.
Ανθρωπος απλός, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, άσκησε πολλά και διαφορετικά επαγγέλματα (κεραμουργός, ξυλουργός, εργάτης τυπογραφείου κτλ) και έγραψε ένα και μοναδικό μικρό βιβλίο αφορισμών στα ισπανικά τις “Φωνές” (“Voces”) 1943.

*Μετάφραση Ε.Χ Γονατάς. Τους στίχους και το τραγούδι επέλεξε η Έφη Καλογεροπούλου.