ήσυχη

τελείωσαν όλα.
και τα τσιγάρα άκαφτα
και τα χαρτιά αδιάβαστα
άγραφα
οι αναμνήσεις άφαντες

απόηχων βόμβο η φωνή
ανθίζει ακροκέραμα

*

καταφύγιος κόσμος

στα χαρακώματα ξεχνά
ο κόσμος μου τον άλλο κόσμο
μέσα στη σκόνη που σκοτώνει
γλυφό κάτω νερό

δίπλα οι νεκροί κοιτούν συχνά
ή κι οι φωτογραφίες τους

*

πουλί του πρωινού

πουλί πρωί που κομματιάζεις ήχους
πάνω σε δέντρο σκαλωμένο σε κλαδί
ως αναστρέφεις το λαιμό κι αρχίζεις νέα λέξη
διάφανο πάντα αστράφτει το εννέα και μισή!

*Από τη συλλογή “θαυματουργή πλην έρημος”, Εκδόσεις Κουκίδα, 2018.