Οι σύγχρονοι τάφοι είναι γεμάτοι
σε ταπεινώνουν ασύστολα
σου μαθαίνουν απόμακρους ύμνους
δοξαστικούς για μια πραγματικότητα
που δεν υπήρξε
όλα γίνονται στα όρθια
ακόμα και οι χλευασμοί
και τα φιλιά κι οι αγκαλιές
μόνο οι άκανθοι στήνουν χορό
κάθε τρεις και λίγο
όλα διαβρώνονται
με μια ηχώ που αναγγέλει
την πτώση των τειχών της Ιεριχούς
μυαλά πέφτουν σε λάκκους με ασβέστη
οδηγώντας σε αυταπάρνηση
το ρίγος των κτερισμάτων
των φθαρμένων από την ακινησία
και τον επιθανάτιο ρόγχο…
