Πύλες
Πύλες οι σιωπές εντός
Όπως πάντα
Και για πάντα στη βουή
Με μια ουλή
Με μια απώλεια
***
Κι ας μην το λέει το χρώμα τους
Τα αστέρια συμμερίζονται
Τα φτερά της πεταλούδας
Τα χέρια θρυμματίζονται
Από βράχους ή από πύλες
Τα κοράκια χαίρονται κι αυτά
Κι ας μην το λεει το χρώμα τους
***
Ένας καβγάς
Ούτως ή άλλως
Όλα και τίποτα
Ένας καβγάς είναι
Μεταξύ κάποιας άγριας θάλασσας
Και της έρημης στεριάς της
***
Σμέρνα δίχως δόντια
Κοιμάται ανήσυχα
Οποιοσδήποτε κοιμάται
Γύρω από τη μέση του Κρόνου
Είναι φορεμένοι εννέα δακτύλιοι
Άραγε ένας δακτύλιος
Δεν έφτανε να κάνει τη δουλειά;
Ο χρόνος είναι ανίκανος
Σμέρνα δίχως δόντια
*Από τη συλλογή “Ανθηρή ερήμωση”, Εκδόσεις Εκάτη, 2018.
