Δεν σου υπόσχομαι τίποτα.
Κι οι ποιητές πλασμένοι
μόνο από σάρκα
κι αίμα
είναι.

Κι είχε δίκιο ο Βλαδίμηρος.
Κανένας ποιητής δεν αποτολμά
λόγω πολιτικών επιταγών.
Κανένας ποιητής δεν στρέφει
την σκανδάλη
στον κρόταφο
για χάρη της ιδανικής πολιτείας.
(Αυτήν την πλάθει με τις λέξεις του
στην ζωή).
Γι’ αυτό
δεν σημάδεψε
ποτέ
κρόταφο
την αποφράδα
εκείνη
μέρα
δεκατέσσερις του Απρίλη.
Μονάχα στήθος.
Κι ελαφρά κλίση
άνωθεν
έδωσε στην κάννη.
в самое сердце
εκεί όπου πονούσε.
Αφήνοντας στέρνο
διάτρητο.
Να ξεπηδάνε λέξεις
και κόκκινα αισθήματα

Ησυχία.
Κι όχι υποσχέσεις προπαντός.