Σ΄ένα φορτηγό τραίνο
γεμάτο γελάδια
πήδησα τελευταία στιγμή
ταξίδι για το πουθενά
όταν σταμάτησε
μετά από πολλές ώρες
ήταν νύχτα
κατέβηκα
πήγα στο σταθμό
μιας πόλης που δεν ήξερα
κανένας, ψυχή δεν υπήρχε
πήρα το δρόμο
βγήκα στη δημοσιά
κι έκανα ώτο στοπ
ένας νταλικιέρης σταμάτησε
με ρώτησε που πάω
“όπου κι εσύ” του είπα
πήγαινε στην αφετηρία μου
ανέβηκα πάνω
άλλη μια αποτυχημένη απόπειρα
σκέφτηκα
ν΄αποδράσω απ΄αυτό που είμαι
μα θέλει κότσια κι αντοχή
για να τα καταφέρεις.