Μαζί

΄Εγινε πεταλούδα και αυτός έκλαψε
΄Εγινε μέλισσα και αυτός πόνεσε
΄Εγινε αράχνη και την πλησίασε
΄Εγινε μυρμήγκι και την πρόσεξε
Φόρεσε τη δική της στολή και έμεινε μόνη της
`
****

Σε είδα, γη, πολύχρωμη βιτρίνα

Μες απ΄του ήλιου τις περασάδες
τ΄ άβροχα βότσαλα θαλασσινής αυλής
τους ψιθύρους των δέντρων που σκορπίζουν τη γύρη
τον ξέγνοιαστο ορίζοντα που αστράφτει την αιωνιότητα
το βλέμμα της δύσης που κλείνει το χορό
Σε είδα, Αρετούσα, με τ΄απελπισμένα σου δάκρυα
κι εσένα, τεθλιμμένε γέροντα, με τα στεγνά σου μάτια
Σε είδα, γη, πολύχρωμη βιτρίνα
`
***

Γυναίκα στο μπαλκόνι

Κάθε πρωί
με το σεντόνι
τινάζει τα όνειρά της
`
***

Εικόνα

Λεπτό χαμόγελο
Ματιά ανέμου
Και τα μικρά σου δάκτυλα, μια μονοκοντυλιά
Ξεφυλλίζω χρώματα
Τα προσπερνώ
`
***

Το Πέρασμα

Ζωή και Θάνατος
Κλείνουν το μάτι και σε προσπερνούν
Κι εσύ νόμιζες πως έχουν μάτια μόνο για σένα

*Από τη συλλογή «Άδειοι στίχοι», εκδόσεις Γαβριηλίδης 2012.