ο ποιητής που καλούν στην τηλεόραση

οφείλει να δείχνει ονειροπαρμένος

ολίγον τι φαιδρός, παιχνιδιάρης

και αορίστως ετοιμόλογος

έτοιμος κάθε στιγμή να πεταχτεί

από το ένα θέμα στο άλλο

να φλυαρήσει επί παντός επιστητού

να φλερτάρει ναρκισσιστικά

με την παρουσιάστρια
προπάντων δε

πρέπει να είναι κούκλος

και να προσποιείται πειστικά

πως δυσανασχετεί

που του παίρνουνε συνέντευξη

αν κάποιος παραβεί τους κανόνες

και δείξει άνθρωπος κανονικός

ή φερθεί σαν γνήσιος τσόγλανος

και τους κατουρήσει το πλατό

θα τον κόψουν

ποιητές είναι όσοι μοιάζουν

βλαμμένοι

πιστεύει ο σκηνοθέτης

και αυτή η παρεξήγηση

αναγεννά

τη γενική σαχλότητα

*Από το βιβλίο των Σωτήρη Λυκουργιώτη / Λεωνίδα Πανόπουλου “Αστικά λήμματα”.