Φωτιά ονείρων

Οι τρύπιες μαύρες γαλότσες μου χάσκουν
σαν κρατήρας ηφαιστείου.
Πάγωσε η λάβα
μούλιασαν τα πόδια
κολλάνε στη λάσπη.

Μεσάνυχτα.
Καταραμένη μπόρα
δε λέει να σταματήσει
αστραπές φτιάχνουν χαράδρες στον ουρανό.

Ανημπόρια με πιάνει
ύστατο περόνιασμα.
Φωτιά ονείρων φτιάχνω
εστία να ζεσταθώ.

***

Παλμός

Τα άστρα αποσύρονται
η νύχτα υποδέχεται την αυγή.
Η κίνηση στους δρόμους αρχίζει
η πόλη ξύπνησε.
Όνειρα προσδοκίες
αναμένουν στις αφετηρίες των λεωφορείων
γνωστά δρομολόγια.
Φουντώνει ο παλμός της πόλης
και οι παλμοί της καρδιάς μαζί.

***

Αταξινόμητο

Φουρτούνα
οι ψυχές μας βάρκες ανεμοδαρμένες
στο αρχιπέλαγος των σχέσεων.
Ο ήλιος εκτυφλωτικός
θαμπίζουν τα μάτια
πλανώνται ανήσυχα στον ορίζοντα.
Μπορεί και να βρουν εσένα
τον καθένα μοναχικό άνθρωπο.
Η ψυχή διψάει για ταξίδια στο φως.
Τα ανθρώπινα πάθη ατελεύτητα.
Και καθημερινή ευτέλεια δεν εκφράσαμε,
είδος αταξινόμητο οι φίλοι μου κι εγώ.

***

Μουσαφίρηδες

Η κάμαρα λιτή
ο λαμπτήρας κιτρινωπός
τρεις-τέσσερις καρέκλες γύρω από το τραπέζι.
Αποτσίγαρα στο τασάκι
προσμετρούν το χρόνο.
Εφημερίδες και βιβλία περί πολέμου.
Άλλο ένα τσιγάρο
αναμονή για τους μουσαφίρηδες
νύχτα βαριά Φεβρουαρίου
παγωνιά και βροχή.
Πού θα καταλύσουν οι μουσαφόρηδες;

***

Σμίξιμο

Τα ποτάμια ορμητικά
τα νερά τους συνουσιάζονται με τη θάλασσα.
Ταξιδεύουν τα νερά από τις βουνοκορφές
ανάμεσα από έλατα, πεύκα,
οξιές και πλατάνια
κιτρινοπράσινο συναντά το βαθύ γαλάζιο.
Στις όχθες των ποταμών
και στις ακτές της θάλασσας
χωριά και πολιτείες.
Πόσα όνειρα και πόθοι στα νερά;
Χωριά και πολιτείες εν πλω σμίγουν.
Είναι εδώ και εκεί οι ψυχές μας
στα ορμητικά νερά των ποταμών
και της φουρτουνιασμένης θάλασσας.

*Από τη συλλογή “μαζί”, Εκδόσεις Οδός Πανός, 2009.