Επιμέλεια: Γιώργος Αλισάνογλου
Η ασύδοτη τρυφερότητα
Αυτές οι μέρες
Της ασύδοτης τρυφερότητας
Θα ακινητοποιήσουν
Τη ζωή σου∙
Θα σταματήσεις για πολύ
Καιρό να βλέπεις
Τα σύννεφα και τους τυφλούς
Που τραγουδούν στο δρόμο∙
Μετά
Θα ξαναφύγεις
Για τα χιόνια.
◊ ◊ ◊
Το στήθος του
Το στήθος του
Έσπασε
Μόλις μιά
Πέτρα
Τον χτύπησε
Ελαφρά.
Κι ώσπου
Να καταλάβει
Καλά καλά
Σκόρπισε
Σαν υδράργυρος
Γεμίζοντας το δωμάτιο
Με οιμωγές.
◊ ◊ ◊
Κλινική Ησυχία
Αυτές οι μέρες που θα ‘ρθουν
Θα ‘ναι ακίνητες
Σαν παράλυτες
Μέσα σ’ ένα καροτσάκι∙
Θα ‘χουν κέρινα χέρια
Μάτια από πλαστικό∙
Μιά καρδιά να χτυπάει
Με τονωτικά.
◊ ◊ ◊
Μια φούχτα
Έτριβες το δέρμα μου προσεχτικά
Όλη τη νύχτα με το δέρμα σου
Ώσπου το δωμάτιο φωτίστηκε
Πήρε φωτιά η πολυκατοικία
Ούρλιαξε από το ξαφνικό κακό∙
Και το πρωί σε πήγαν στους
Χωροφύλακες, με μια φούχτα στάχτη
Στη φούχτα σου.
To Koskino 
Reblogged this on agelikifotinou.