Θα είσαι πάντα εκεί που δε θα υπάρχεις
Δίχως πρόσωπο
Θα έχεις χίλιες δυο μορφές
Τα ραγισμένα σου χείλη
Θα φέρουν στη κόψη τους τη γύαλινη
Τα αποτυπώματα των δικών μου χειλιών
Το αίμα από τραγούδια άηχα
Το αίμα από παραστάσεις θεατρικές
Χωρίς ηθοποιούς
Δίχως σκηνικά
Με μελτέμια αποστραγγισμένα
Πάντα παντού
Πουθενά
Αόριστα τα κρίνη που σε κρήνες
Σαλεύουν και ομολογούν
Τη ματιά σου στο άπειρο
View original post 789 more words