τρέχει
φοβισμένος,
στοές τραγικές,
περνά από πύλες
και ξαναπερνά,
διαδρομές
στολισμένες, με ληγμένες
ερωτικές προσευχές
και το φως κορεσμένο,
το χρόνο
λαμπυρίζει
και οι σκιές, μπλεγμένες
με κισσούς ματωμένους:
μαύροι μονομάχοι,
να τρυπήσουν
να θέλουν,
το σκουριασμένο
οβελίσκο της ζωής του·
και οι ψίθυροι,
από παντού να τον κυνηγούν,
τις αναμνήσεις κουβαλούν:
με ηλιοκαμένα
ηδονικά βογγητά
να θέλουν να τον τορπιλίσουν·
*Από τη διαδικτυακή συλλογή “Ποιητικές τρύπες στο σκοτάδι”, 2013.
