η ζωή είναι απλά μια παράσταση…

=============================
Οι απεικονίσεις των καιρών
πάνω στα φώτα της πόλης τώρα εστάθηκαν.

Τι παράξενη πολυχρωμία!

Οι άνθρωποι και οι μουντές στιγμές
ποικιλοτρόπως χάθηκαν,

δίχως καμμία βία.

Και ο υποβολεύς του συνοικιακού θεάτρου,
μέσα απ’τα ασαφή φωνητικά του

την ιστορία ενός μοιραίου έρωτος απόψε
αναπληρώνει.

Τι παράξενη όμως παράστασις!

Ο υποβολεύς δεν σταματά καθόλου να ομιλεί.
Τούτος ο έρως φαίνεται ποτέ να μην τελειώνει!

Τι κι αν τα φώτα έσβησαν και έχουνε φύγει όλοι;

Oι άνθρωποι και οι μουντές στιγμές
είναι στις μπροστινές σειρές

και το σκοτάδι ντύθηκαν μαζί
με όλη την πόλη!

*Από τα “Κύματα του νεκρού νερού”
Η φωτογραφία της ανάρτησης πίνακας Leonor Fini.

**Δανεισμένα από την ίδια ανάρτηση του ποιητή στο facebook.